Heel wat van 010 gezien…

Zaterdag 7 juli was een heel fijn fotografiedagje. ’s Morgens fotografeerde ik in Voorschoten, met mijn Masterclass fotomaatjes. ’s Middags besloten Marja en ik spontaan op fototocht richting Rotterdam te gaan, richting de Maassilo en de kop van Zuid. Dat stond al eerder op de planning, maar toen kwam er iets tussen. Gelukkig houdt het mooie weer al een tijdje stand, heerlijk!

We parkeerden de auto op de Wilhelminakade en liepen via Hotel New York naar de Rijnhavenbrug. Daar hingen er allemaal slotjes aan de brug, dat schijnt zo her en der wel een trend te worden… Ik pakte er willekeur eentje vast om te kijken wat er op stond en daar stonden de namen van mijn oom en tante op. Ik vond het zo frappant, van alle duizenden slotjes die er hingen, pikte ik er precies deze uit. Toeval?

Het was gezellig druk in de stad, het terras van Hotel New York had al 25 minuten wachttijd voor de lunch.  We hadden honger, dus we zijn maar doorgelopen…

En dat bleek een goede keus, want we hebben nu heerlijk geluncht in een soort Foodhal, we namen Marokkaanse tapas en platbrood. Delicious. En we keken onze ogen uit. Ondertussen ook alle tijd om eens bij te praten. Genieten!

Na de lunch besloten we richting de Maassilo te lopen en dat was nog wel een eindje wandelen. Het leek de vierdaagse wel, met fotorugzak én statief op de rug. Maar je moet wat over hebben voor een mooi plaatje. Al gauw kwam de camera weer uit de tas, ik zag prachtige graffiti in de buurt van de Maassilo:

Alle pilaren waren trouwens van graffiti voorzien, maar deze was toch wel de mooiste en de kleurrijkste. En daarnaast ben ik gek op katten…

Even verderop was een watertaxi standplaats. Op zich is het niet veel bijzonders, maar tussen al het grijs van het water en de betonblokken aan de oever, stak de stalen gele poort goed af. Perfecte symmetrie zat er bij deze foto helaas niet in, maar die imperfectie maakte het voor mij juist een meer spannend beeld:

De Maassilo zelf was vooral indrukwekkend hoog, maar we konden eigenlijk nergens echt in. Een beetje teleurstellend, en de foto’s die ik er op het terrein maakte, haalden de selectie niet. Te druk, te veel chaos en gewoon geen goed materiaal. Ook dat kan dus gebeuren tijdens een spontane fototrip, dat je met veel foto’s thuis komt, maar niet van het onderwerp waar je voor op pad ging. Het is geen ramp, zolang het geen betaalde opdracht is.

We besloten de metro terug te nemen naar de Wilhelminakade en daar was het onderhand wel tijd voor een heerlijk verfrissend drankje op het terras. Wat hadden we het warm.

Gelukkig stond er wel een koel briesje. We konden er al snel weer tegen aan en liepen aan de kant van het Luxor Theater terug richting Hotel New York. We hadden als vanouds erg veel lol samen. Hier zie je Marja, die ik trouwens heb leren kennen via het werk, en waarmee ik dus een gezamenlijke passie voor fotografie heb.

Nu maak ik op zo’n fototrip ook vaak de nodige selfies, maar met de Sony maakte ik deze keer ook een leuk portret van Marja. En zij maakte er ook eentje van mij. Leuk voor het plakboek. Uiteindelijk maakte ik hetzelfde plekje ook nog deze foto:

Weten jullie ook meteen waar Marja nu precies tussen stond. Ik vond de foto in het het zwart-wit uiteindelijk het beste uit komen. Het gaf een rustiger beeld. Even verderop kwamen we bij het Lanterenvenster, waar de blaadjes al van de bomen vielen, waarschijnlijk door de aanhoudende droogte. En daar zag ik dit stilleven:

Je vraagt je dan toch af waarom de fiets niet met het slot aan de boom vast is gemaakt, jullie ook? We wandelden nog even richting Rijnhavenbrug en maakten nog wat fotootjes daar op de brug. Ze waren er aan het zwemmen, Een groepje mannen sprong steeds vanaf de kade en op het laatst zelfs met zijn allen tegelijk. Ik drukte eigenlijk net ietsje te vroeg af (ik wilde de plons vastleggen) en het is geen denderende foto, vanwege tegen de zon in en toch iets te ver weg. Ik heb er wat in Lightroom mee gestoeid en wilde hem toch wel plaatsen, als leuke herinnering. En eigenlijk is het wel een leuk tijdsbeeld, zomer in de stad. Bij ons ga je gewoon lekker naar openluchtbad Aarweide of Strand Zomer, in Rotterdam spring je gewoon van de kade af:

Daarna liepen daarna richting Hotel New York. Toen we eigenlijk besloten naar de auto te lopen werden we nog even getrakteerd op een mooie auto, waar een groepje jongens druk aan het fotograferen waren. Leuk om te zien hoe zij op jonge leeftijd al met mooie camera’s in de weer zijn. Uiteindelijk werd dit mijn foto:

Ik heb net zolang gekeken totdat de reflectie van het gebouw in de ramen naar mijn zin was en daarna maar een paar foto’s gemaakt. Ik heb op zich niet veel met auto’s, maar dit bleek een redelijk uniek exemplaar te zijn. Die kans kon ik dus letterlijk niet laten schieten 🙂

Uiteindelijk besloten we nog even naar de overkant te rijden, via de Erasmusbrug, voor een mooi uitzicht op de Erasmusbrug en de Kop van Zuid. Het was al tegen zessen en je zag het zonlicht al veranderen, een mooi gouden gloed. We raakten er nog aan de praat met een fototourist uit Zwitserland, als je goed kijkt zie je hem nog op de foto staan.

Hierna was het toch echt tijd om weer eens op huis aan te gaan. Een dagje fotografie is echt heerlijk, maar al die indrukken zijn ook best vermoeiend en je hoofd raakt een beetje leeg. En dan toch helemaal hyper thuis komen omdat je een superleuke dag hebt gehad en zulke leuke foto’s hebt gemaakt. Het was een dag met een gouden randje!