Met Fotogroep Nieuw-Perspectief ben ik op 11 januari naar Rotterdam geweest om te gaan oefenen met nachtfotografie, eventueel in combinatie met HDR-fotografie. Ik had dit aangedragen als idee voor het jaarprogramma en dit onderwerp was uitgekozen. En ik moest het dan wel ook zelf organiseren. Lichte paniek toen dat berichtje in de mailbox viel. Dat had ik dus nog nooit gedaan, zoiets organiseren, laat staan begeleiden. Maar goed, Google is mijn grootste vriend, dus tips en trucs en links voor nacht- en HDR-fotografie heb ik verzameld, zodat men dit van tevoren door kon nemen. En samen met medelid Pim Bakker zijn de ideeën voor de verschillende locaties en parkeergelegenheden tot stand gekomen. Een veelbelovend programma dus. En het beloofde ook nog eens aardig weer te worden, koud, maar wel droog!
We verzamelden om half vier bij de Stal van de Heemtuin in Nieuwkoop en reden in groepjes naar de Kop van Zuid. We gingen zo vroeg weg omdat we ook nog iets van het blauwe uurtje en wellicht nog een mooie zonsondergang wilden meepakken. Dat laatste was er niet echt, het was een beetje bewolkt. Dus we zijn eerst maar een kopje koffie gaan dringen bij Happy Italy, aan de voet van de Erasmusbrug, onderin het KPN gebouw.
Ze hadden er grappig servies en ze waren zeker erg snel met de koffie. Het is sowieso een leuke zaak om even een kopje koffie te drinken, maar volgens mij ook om lekker Italiaans te eten. Het rook er best lekker. Maar wij kwamen er niet om te eten, we moesten aan het werk! Het was even wachten op de laatste deelnemer, maar daarna konden we aan de slag. Maar uiteraard niet voordat we nog even op de foto gingen met zijn allen.
Dat ziet er gezellig uit, toch?
We begonnen voor het plein bij de Happy Italy. Het was nog niet helemaal donker, maar de zon was al wel onder.
Ik heb een enkeling een beetje op weg geholpen met de instellingen, maar al snel ging iedereen zelf aan de slag; de camera op statief en spelen met lange sluitertijden.
Het waaide wel behoorlijk, dus ik heb zelf geprobeerd zoveel mogelijk uit de wind te staan of zelf de wind op te vangen. Soms is het best handig als je een beetje breed bent 🙂
Ik koos er zelf voor om alles met mijn 14mm groothoeklens te doen. Deze geeft toch de meest scherpe beelden en bij architectuurfotografie komt zo ook het meeste er op. En het vergt ook wat meer van mijn creativiteit, soms moet je gewoon meer lopen om dat beeld te maken wat je wilt hebben, dichterbij of verder weg.
Op het KPN gebouw was er voortdurend een soort lichtshow te zien. Op onderstaande foto krijg je een beetje een idee van hoe groot die toren wel niet is, je ziet hier nog niet eens de helft er van. Dat één zo’n pilaar de hele toren in bedwang houdt, fascineert me enorm.
Hieronder nog een zicht van iets meer opzij, zo krijg je een idee hoe schuin die toren is.
En hieronder dan de hele toren er op.
Bij de Masterclass die ik volgde in 2018, heb ik ook een foto van het Luxortheater gemaakt. Het plein ervoor was toen volledig opengebroken. Nu was het mooi geplaveid. Leuk om een beetje te vergelijken.
We liepen verder, langzaam richting de parkeerplaats bij Hotel New York, over de Wilhelminakade. Maar dat ging inderdaad langzaam, want er was zoveel te zien. Bij Happy Italy zag het er zo gezellig uit, er zat nog een verliefd stelletje buiten…
Ik probeerde een soort silhouetfoto te maken van de spulletjes die tegen het raam stonden. Overigens heb ik voor deze foto’s de de HDR-techniek gebruikt. Ik maakte een reeks foto’s met een trappetje van een aantal verschillende sluitertijden, waarbij de rest van de instellingen hetzelfde blijft en de camera ook op dezelfde plek blijft staan. Deze voeg ik dan in Lightroom weer samen tot een HDR-foto. In de nabewerking heb je dan veel meer speelruimte in de lichte en donkere partijen.
Achter me stond de Erasmusbrug in een bijzonder mooie oranje gloed. Ik heb er zoveel foto’s van gemaakt, maar dit is toch wel de mooiste. Met nog een stukje kade er op en een mooie ‘ijsvloer’ op het water. Dit komt door de lange sluitertijden die zijn gebruikt. Het water beweegt natuurlijk, en dan krijg je uiteindelijk of een soort mist, of een soort ijsvloer, zoals hieronder.
Richting de parkeerplaats zag ik nog een fraai lijnenspel richting de horizon.
Nog iets verder weg, toch nog één foto van de Erasmusbrug. Het wordt steeds donkerder. Die oranje gloed blijft. Iemand zei dat het de kassen van het Westland zijn, waarvan het licht tegen het wolkendek weerkaatst. Heel fraai.
Clublid Johan stond een detail van de reflectie in het raam van de Cruise Terminal Rotterdam te fotograferen en liet me dat zien. Het was mij totaal ontgaan, maar het zag er echt heel gaaf uit. Met de groothoeklens zou me dat nooit lukken. Maar ik deed wel een poging om de hele brug te vatten in de ramen. En wow, wat is deze foto verrassend goed gelukt. Soms word je zo blij van een foto die je hebt gemaakt; nou, dit is er zo eentje.
In de foto hieronder is hetzelfde idee toegepast, maar nu wat meer van de omgeving erbij genomen. De reflectie is wat minder krachtig, maar ook dit vind ik een hele fraaie plaat. Misschien moet ik in de nabewerking proberen de reflectie nog wat krachtiger te krijgen…
Een beetje verkleumd en verwaaid kwamen we bij de auto aan. Het plan was om met de auto weer verder te rijden, richting de Hefbrug. Deze brug had ik al een tijdje op mijn verlanglijstje staan om eens bij nacht te fotograferen. De brug wordt volgens mij niet meer gebruikt om overheen te rijden, dus hij staat er maar te staan, mooi verlicht, als een heel dankbaar fotografie onderwerp. Toch een bijzondere ervaring en een paar mooie plaatjes rijker!
Ik liep steeds een klein stukje dichterbij. Zo raakte ik ook de hinderlijke lantaarnverlichting op rechts kwijt.
Wel mooi dat hij zo uitgebreid verlicht is, deze brug. Ik heb alleen de pilaren zelf ‘rechtgezet’ in Lightroom, want met de groothoeklens krijg je wat vertekening.
Hier nog een detail en in de verte nog het zicht op het Wilhelminaplein en de KPN-toren.
Hierna liep ik het trappetje even verder weer op en liep ik richting de Willemsbrug.
Als je goed kijkt zie je tussen de rijbanen in een vluchtstrook, waar je een mooi zicht had op de brug en wat kon spelen met de voorbijrazende auto’s en de verlichting daarvan. Dan krijg je mooie lange strepen licht op je foto. En omdat ze aan beide kanten aan je voorbij rijden, is de ene kant dus met witte lichtbanen en de andere kant met rode. Als je het tenminste een beetje kon uitkienen dat er beide kanten auto’s langskwamen op dat moment.
Deze foto’s zijn dus ook geen HDR foto’s, maar wel met een lange sluitertijd van tussen de 15 en 20 seconden. In bovenstaande foto vind ik de voorste twee straatlantaarns wel hinderlijk. De ‘sterretjes’ in de verte vind ik wel fraai. Mooi verdwijnpunt richting de horizon.
Dus ik ben toch nog een klein stukje verder gelopen naar het einde van de vluchtstrook.
Waar de volgende twee lantaarnpalen net zo hinderlijk zijn… Ik heb toch een groot diafragma getal gebruikt. Van dichtbij werkt dat misschien toch niet goed genoeg.
Ik liep weer terug over de vluchtstrook richting de hefbrug en daar gingen de auto’s de bocht om. Ook leuk om daar nog even met de voorbijgaande auto’s te spelen natuurlijk.
Even later stapten we weer in de auto en reden we onder de Willemsbrug door naar de kop van het Noordereiland. Ook hier weer gespeeld met lange sluitertijden. De takken van de bomen geven een mooi bewogen effect, je ziet ze nog net door de verlichte tuien van de Erasmusbrug, anders was het niet opgevallen tegen de zwarte lucht. Ook hier even gewacht tot de lichtshow weer het woordje R’dam liet zien. Alsof je anders niet weet waar deze foto is genomen, haha!
De meeste foto’s maakte ik landscape, maar voor onderstaande foto heb ik de camera toch even gekanteld. Het stoort mij niet dat de Erasmusbrug er daardoor niet helemaal op staat, ik was meer geboeid door de lucht. Op de een of andere manier werkte deze compositie voor mij, in combinatie met die vlekkerige lucht. De tuien verdelen de foto diagonaal in tweeën.
Vanaf hier had je ook mooi zicht op de Maastoren (links) en het Wilhelminaplein aan de overkant van het water. Ook nu weer is het duidelijk waar we waren 🙂
Ik stond hier onder een lantaarnpaal, dus de straat werd mooi mee verlicht bij een lange sluitertijd. Het heeft wel wat, de lijntjes schuin omhoog naar rechts richting de horizon, en de tuien van de Erasmusbrug juist schuin omlaag naar links. Ook hier stoort het mij niet dat de brug er iet helemaal op staat.
Ook nog wat geëxperimenteerd met beweging en selfies 🙂
En een selfie met de Iphone voor het thuisfront kon natuurlijk niet ontbreken. Al is de kwaliteit beduidend minder dan de Sony…
Er was ook nog een soort verhoging met daarin een patroon van rondjes. Het leek me leuk deze op de foto te krijgen met als achtergrond de Erasmusbrug. Hieronder de probeersels.
Hieronder is de voorgrond wat duidelijker aanwezig. Ik vind het een grappig detail.
En als allerlaatste heb ik nog even gespeeld met beweging. Een sluitertijd van 5 seconden en verder in die tijd de camera zoveel mogelijk bewogen. Dit was dus niet meer met de camera op statief. In de nabewerking alle kleurtjes nog een beetje opgepimpt en dan krijg je onderstaande leuke effecten.
En met nog een laatste opname sloot ik deze ‘bewogen’ avond af, qua fotograferen met de DSLR dan.
Het was inmiddels al rond een uur of zeven en we waren de rest van de groep al kwijtgeraakt. We besloten nog ergens wat te gaan eten voordat we weer richting Nieuwkoop gingen. Het werd Hotel New York. Ik was er eerlijk gezegd nog nooit binnen geweest. Alles was nog een beetje in de kerstsfeer daar. We moesten heel even wachten op een tafeltje, maar uiteindelijk kregen we een mooi plekje met een heuse tafelheer. En het eten was er ook vrij snel. Ook niet al te gek duur, en erg smakelijk allemaal. Je schijnt hier trouwens ook heel goed te kunnen high-tea’en, begreep ik, dus dat is iets wat ik nog een keer met vriendinnen wil gaan doen.
Het was enorm gezellig met Theo, Loes, Pim en Johan. Ook heb ik iedereen weer een beetje beter leren kennen en mooie fotoverhalen gehoord. Fotograferen in groepsverband is eigenlijk wel iets wat ik heel erg leuk vind. Op zich kan ik me goed zelf vermaken als ik eenmaal bezig ben, maar het is leuk om af en toe eens te sparren met andere fotografen, of wat tips en trucs uit te wisselen. Daardoor leer je ook weer anders kijken of kun je anderen op weg helpen. Ik plan eigenlijk niet zoveel fototrips voor mezelf. Dus op deze manier kom ik toch nog eens ergens en komt de camera wat meer uit de tas.
Ik ben benieuwd naar de fotobespreking, deze is woensdag 22 januari. Ik heb her en der al wat voorbij zien komen op social media, maar ik vermoed dat er toch een paar verrassingen te zien zullen zijn. Want al loop je met twintig fotografen hetzelfde rondje, je krijgt toch 20 keer een andere blik te zien. En de andere groep heeft volgens mij net wat andere plekjes nog bezocht. We gaan het zien, die foto’s van 010!
