Passion project Revival

Op 25 maart 2018 heeft koor Revival (waar ik ook lid van ben) een eigen Passion uitgevoerd in de H. Johannes Geboorte kerk in Zevenhoven. Medeparochiaan Adrie Stokman heeft hiervoor de tekst geschreven, waarna de Nederlandse popliedjes erbij zijn gezocht. De tekst van Adrie is daarna in scenes opgedeeld, met de bedoeling deze in foto’s uit te beelden en tijdens het voorlezen te tonen via een beamer presentatie. Mij is gevraagd of ik de fotografie wilde verzorgen. Een ontzettend leuke en wel heel bijzondere opdracht!

De scenes werden eerst helemaal uitgeschreven; wat moest er uitgebeeld worden, wat was de geschikte locatie, wat hadden we nodig aan attributen, welke personen waren er bij elke scene nodig… Er kwam nog heel wat bij kijken.

Daarna zijn er in september 2017 drie uitgebreide fotosessies ingepland. Zo wilden we bijvoorbeeld de intocht in Jeruzalem nabootsen. Daarvoor hebben we na een mis met parochianen als menigte, zwaaiend met palmtakken, bij de kerk foto’s gemaakt. Diezelfde parochianen hebben we ook ingezet voor de scene waarbij Pilatus het volk laat kiezen over vrijlating van Barabas of Jezus. Ook de scene met het handen wassen in onschuld is daarbij niet vergeten.

Een andere sessie bevatte alles rondom het laatste avondmaal (locatie Oranjerie) en de arrestatie in de Hof van Olijven (locatie Stiltetuin). Weer een andere sessie was gewijd aan de tocht met het kruis naar de schedelplaats en de ontmoeting met Veronica en Simon van Cyrene (locatie Lourdesgrot).

Maar het indrukwekkendste was toch wel de scene van Jezus aan het kruis (althans de suggestie), de overleden Jezus in de armen van zijn moeder en tot slot Jezus gewikkeld in doeken, omringd door zijn apostelen. Deze scenes speelden zich af rondom de Lourdesgrot. Die foto’s heb ik echt met kippenvel op mijn rug gemaakt. De foto bovenaan deze blog kwam zo binnen toen ik daar op die ladder stond. Je ziet daar Maria en Johannes staan, net na het moment dat Jezus de geest gaf. Wat een verdriet straalt deze foto uit…

Tot slot ben ik nog twee keer in de vroege ochtend naar de stiltetuin geweest om het kruis bij opgaande zon te fotograferen. Dit wilden we gebruiken voor het promotiemateriaal, zoals de poster en de kaartjes. Ook dit werd een hele mooie foto.

Wat dit fotoproject zo bijzonder maakt, is dat we dit met het hele koor en de eigen parochianen en rondom de eigen kerk hebben kunnen doen. Iedereen heeft een steentje bijgedragen en met elkaar hebben we echt iets moois neergezet. Bij de generale repetitie, toen de teksten, de foto’s en de liedjes samen kwamen, kwamen de emoties los. Dat had ook wel een andere reden, maar het was zo mooi…

Voor mij was het fotoproject bijzonder, omdat ik voor het eerst een hele serie foto’s mocht maken, waarbij ik alles zelf in de hand had en ook veel zelf moest uitzoeken. Waar ging ik staan, welk standpunt, welke instellingen moest ik gebruiken. Hoe zorgde ik er bijvoorbeeld voor dat de Jezus-figuur niet met het gezicht in beeld kwam (daar was bewust voor gekozen). Uiteraard heb ik achteraf dingen gezien die ik anders/beter had kunnen doen. Zoals een scene vanuit meer verschillende standpunten fotograferen, niet alles vanaf dezelfde plek. Dan heb je uiteindelijk meer te kiezen achteraf. En de scenes bij schemering in de Stiltetuin waren niet ideaal, ik wilde niet flitsen, dus een hoge ISO met ruis moest ik voor lief nemen, al had ik achteraf best een langere sluitertijd kunnen kiezen. Uiteindelijk stond alles er wel in één keer op en hebben we niets over hoeven doen.

Binnenkort komt er een fotoboekje uit met de alle (lied)teksten en foto’s, als herinnering voor alle koorleden en diegenen die eraan hebben meegewerkt. Mijn vriend Paul heeft daarvoor de opmaak verzorgd en het is prachtig geworden, al zeg ik het zelf. Voor mezelf wil ik van de mooiste foto’s nog eens een mooi luxe fotoboek gaan maken, via Albelli ofzo. En misschien ook een serie op deze website plaatsen. Het is zo jammer om er niets mee te doen verder…