Zaterdag 22 juni ging ik met fotomaatje Marja op lapjesjacht in Utrecht. Elke zaterdag is er in de Breedstraat de Lapjesmarkt, van 8:00 tot 13:00 uur.
Wat hebben lapjes nu met fotografie te maken? Ik hoor het jullie denken. We gaan in ieder geval geen kostuums naaien ofzo. We gingen deze dag op zoek naar mooie stukken stof die we zouden kunnen gebruiken bij stillevens en foodfotografie. En dan is de Lapjesmarkt in Utrecht een waar Walhalla, zo bleek. Een hele straat vol met aan twee kanten kramen, allemaal stoffen, te kust en te keur.
Al vrij in het begin kwamen we mooie gordijnstoffen tegen met reliëf er in. We waren er meteen weg van, maar besloten eerst nog verder te kijken. Maar zoals altijd bleek dat we uiteindelijk niets mooiers gevonden hebben, en dus toch daar de stoffen kochten. Maar aan het eind van de straat toch ook nog wat mooie voile-achtige stoffen gekocht in bruintinten en ook een stuk blauw en groen. En halverwege nog een soort mat antraciete meubelstof gevonden wat een soort soepel dun leer leek. Die kan dienen als ondergrond. Handig bij foodfotografie, je kunt het makkelijk afnemen met een natte doek o.i.d.
Uiteraard hebben we tussen het shoppen door ook nog even koffie gedronken en uitgebreid bijgekletst, dat is vaste prik bij ons.
Het waren een paar mooie en gezellige uurtjes op de Lapjesmarkt. Het was lekker druk, prima weer, echt zomer. En tot slot ook nog eens een mooie score voor onze toekomstige fotoshoots!
We hebben de oogst richting de auto gezeuld en zijn nog even naar Aalsmeer gereden voor een lichte lunch en wat verkoelende drankjes bij het Westeinder Paviljoen, bij de Watertoren. Lekker op het terras genoten van het mooie weer en het vertier op het water. En ook onze volgende strooptocht al bepaald: de antiek- en curiosamarkt in Delft. Dan gaan we op zoek naar oude bestekjes, mooi serviesgoed en snuisterijtjes voor ons stilleven.
Leuk weer eens een projectje op stapel te hebben. Je moet jezelf ook een beetje uitdagen! En mijn aangeschafte apparatuur gebruiken en leren kennen…
In een eerdere blog schreef ik al eens dat ik op pad was geweest om foto’s te maken voor en kalender, samen met 3 van mijn Masterclassmaatjes. In totaal hadden we vier fotosessies, verspreid over de lente, zomer en herfst. En na een pittige selectieprocedure (tenslotte hadden we allemaal 5-sterrenfoto’s, een inside joke) is de kalender dan eindelijk klaar! Gisteren ontving ik hem via de post:
Kalender Voorschoten – eindresultaat
Dat ziet er toch wel heel professioneel uit, toch? De opbrengst van de kalender is voor een goed doel, daar hebben wij geheel belangeloos aan meegewerkt. Gewoon omdat het een leuk project was om samen aan te werken. En daarnaast was het leuk om samen op fototocht te gaan en weer eens bij te kletsen waar iedereen zoal mee bezig is op fotogebied. Hierna volgt een selectie van mijn mooiste foto’s. Een paar hebben de kalender gehaald.
Voorschoten – Protestantse kerk
Dit is een doorkijkje naar de Protestantse kerk. Ik heb deze met de groothoeklens genomen. Eigenlijk bijna alle foto’s, als ik zo terug kijk. Je krijgt er veel van de gebouwen helemaal mee op de foto, da’s in dit geval wel een must. Ik heb de kerk proberen in te kaderen tussen de blaadjes en de bomen, zodat je oog er naar toe wordt getrokken.
Voorschoten – Protestantse kerk
Dit is dezelfde kerk, in het voorjaar genomen. Voordeel is dat je dan meer van de kerk ziet, nu er nog geen blaadjes aan de bomen zitten. De groothoeklens vertekent wel een beetje, maar dat is hier niet storend. De bomen zijn trouwens ook prachtig zo.
Voorschoten – Museum en voormalige postkantoor
Het was eigenlijk nogal een gedoe om het museum en het postkantoor er zonder auto’s op te krijgen. Twee van mijn fotomaatjes zijn zelfs een dag op alle vroegte gaan fotograferen omdat de straat die morgen autovrij was. Mij is het later nog gelukt om het enigszins autovrij vast te leggen, jammer van die verdwaalde fiets.
Voorschoten – de Bollenschuur (B. Hoogwerff Kroon)
De Bollenschuur was een mooie lokatie, waar we vaker terug zijn gekomen. In eerste instantie fotografeerden we door het grote hek (want afgesloten). Later kwamen we er nog eens terug en maakte ik onderstaande foto. Ook heb ik mooie foto’s gemaakt van distels in de tuin (zie eerdere blog “vijf sterren”). De foto haalde de kalender niet omdat hij staand was genomen. Maar de compositie en het hekje sprak wel aan. Vandaar dat we later nog eens terugkwamen om die foto nog eens te maken, maar dan liggend. Mijn versie is die hierboven geworden.
Voorschoten – de Bollenschuur (B. Hoogwerff Kroon)
Beide keren hebben we hier trouwens heerlijk koffie gedronken. De eerste keer nog buiten, de tweede keer gezellig binnen. Absolute aanrader trouwens, om daar eens neer te strijken als je in de buurt bent. Er zit ook nog een leuk winkeltje bij met interieurspulletjes.
Voorschoten – de Zilverfabriek
De Zilverfabriek was ook zo’n mooi imposant gebouw. Bovenstaande foto heb ik in het voorjaar gemaakt. Prachtige imposante bomen ook hier. In de zomer onttrekken ze het gebouw aan het zicht, met al het blad.
Voorschoten – detail toegangshek Zilverfabriek
Het toegangshek was trouwens ook een dankbaar fotografie onderwerp. Hier een leuk detail er van. Zie je waar je op de bel moet drukken?
Voorschoten – Buitenplaats Berbice
Vlak naast de Zilverfabriek staat Buitenplaats Berbice. Toen we er in het voorjaar naar toe gingen, stond het gras vol met krokussen. Dat was dan ook de reden om een laag standpunt te kiezen, waardoor je de sloot niet meer ziet.
Voorschoten – Kasteel Duivenvoorde
Kasteel Duivenvoorde was ook al zo’n mooie locatie. We waren er in het voorjaar, op een nagenoeg windstille dag. Ik kon er deze mooie spiegeling vastleggen. Bijzonder mooi plekje om even te vertoeven.
Voorschoten – molen de Knip
We hebben ook een keer een avondsessie gehad, waarbij we onder andere naar molen de Knip en restaurant de Knip zijn geweest. Bovenstaande foto van de molen is wat mij betreft een 5-sterrenfoto, een prachtig ondergaande zon en de nog nadeinende golven van een voorbijgaand bootje zorgen voor dynamiek.
Voorschoten – restaurant de Knip
Bij restaurant de Knip ging ik los op de langere sluitertijden, waardoor het water lijkt te veranderen in een ijsvloer. Het was die avond juist een heerlijk zwoele avond, dus schijn bedriegt. Door een hoog diafragma getal te kiezen, krijg je die leuke lichtsterren bij de lantaarnpaaltjes.
Voorschoten – Buitenplaats Beresteijn
Buitenplaats Beresteijn is hoognodig aan een opknapbeurt toe, maar zo tussen de bomen is het een leuk pand. Er schijnt een heel park achter te zitten. De plannen zijn om hier een verzorgingstehuis voor dementerende mensen te realiseren. Krijgt het weer een goede bestemming.
Voorschoten – Ter Wadding
Bij Ter Wadding zijn we ook een aantal keer geweest, in het voorjaar en in de nazomer. De droogte had zijn beslag op het gras, het ziet er een beetje dor uit. Verder is het jammer dat de rolgordijnen niet symmetrisch zijn gesloten. Je wilt toch dat perfecte plaatje…
Voorschoten – restaurant Allemansgeest
Restaurant Allemansgeest hebben we maar 1 keer bezocht, de foto’s daar waren eigenlijk gelijk goed. Een heerlijk zomers plaatje met drie van de fotografen op de brug (net rechts buiten beeld) haalde uiteindelijk de kalender. Het was hier jammer dat het terras leeg was, het oogt wat verlaten hier.
Voorschoten – Kloosterverzorgingshuis Oud Bijdorp
Toen we het klooster wilden fotograferen werden we eigenlijk al meteen aangehouden op het terrein, wat een privéterrein is. Toen we uitlegden wat we kwamen doen en waar het voor was, mochten we van een afstand wel wat foto’s nemen. Ik vond deze mooie compositie, het gedeelte van de kapel goed zichtbaar tussen de bomen en links nog een mooi laantje met bomen. En als kers op de taart nog een paar narcissen op de voorgrond; het is voorjaar! Ook weer zo’n foto waar ik blij mee ben.
Voorschoten – Gemeentehuis
Deze rotonde hebben we op drie momenten bezocht. Wat is het hier moeilijk om geen auto’s in beeld te krijgen. Een megadrukke rotonde. Als hier een ongeluk gebeurt, staat heel Voorschoten vast! In de nachtfotografiesessie waren de auto’s wel welkom, ze zorgden voor mooie lichtstrepen, deze auto ging fijn linksaf, waardoor je een herhaling in de gebogen lijnen krijgt. Leuk detail is dat de gemeenteraad op dat moment aan het vergaderen was, dus het licht in de raadszaal brandt en als je inzoomt zie je nog wat mensen staan.
Het was een heel erg leuk project, ik heb weer veel mooie foto’s gemaakt en het was fijn om met elkaar op pad te gaan. En nu maar hopen dat het ook een mooie opbrengst gaat worden, zodat de scoutingclub Leif Erikson zonnepanelen kan gaan aanschaffen.
Met drie fotomaatjes, die ik heb leren kennen tijdens de Masterclasses die ik vorig jaar en dit jaar heb gevolgd, ben ik aan het fotograferen voor een kalender. Gedurende een jaar fotograferen we hiervoor allerlei herkenbare plekken in Voorschoten. Afgelopen zaterdag hadden we weer een ochtend afgesproken. Heerlijk vroeg dit keer, dus mooi gouden zonlicht gegarandeerd. We gingen als eerste naar Allemansvreugd, een restaurant aan het water op een mooi plekje. Daar vlak bij stonden wat oude houten loodsen en boothuizen, met afgebladderde verf en al, schitterend gelegen in het zonnetje, klaar om ook op de foto te zetten. Niet zozeer voor de kalender, wel voor de eigen portfolio. Er landde zelfs nog een reiger op het dak, die zich even uitgebreid ging oppoetsen. Ik maakte er heel wat, maar heb uit de serie uiteindelijk toch gekozen voor onderstaande, meer eenvoudige foto:
Boothuis – Voorschoten
Het ging mij om het lijnenspel, de vlakverdeling en de reflectie in het water. Daarnaast boeit mij die afbladderende verf enorm. Dit ademt historie uit… En de kleur van de deur komt grappig genoeg bijna overeen met het blad van de waterlelies. De zwaluwen vlogen overigens af en aan onder de deur door, zo leuk om te zien. Echt een bijzonder plekje!
We fotografeerden daarna nog op een aantal andere locaties, maar hebben ook even heerlijk koffie gedronken bij De Bollenschuur. We waren er al eerder geweest, maar toen was het hek niet open. Nu konden we er eens naar binnen.
De Bollenschuur – Voorschoten
Wat een leuke locatie is dat zeg. Er zit een winkel in met heel veel leuke industrieel design (meubels) en leuke hebbedingetjes, en een horeca-gelegenheid. Daar schenken ze echt goede koffie in een toch wel heel fraaie ambiance, de prachtig aangelegde terrastuin. Ja, dat was echt even genieten daar in het zonnetje. Uiteraard de nodige foto’s gemaakt, maar vooral even gezellig bijgepraat op allerlei gebied en veel tips uitgewisseld. We hebben toch wel een heel leuk fotoclubje zo.
In de tuin maakte ik nog wat mooie sfeervolle foto’s van de distels. Ze stonden er prachtig bij in het ochtendzonlicht. Het was het waard zo vroeg op te staan…
Distels – de Bollenschuur, Voorschoten
De foto hierna maakte ik weer van bovenaf, met het grind als ondergrond. Dan krijg je meteen een hele andere sfeer. Ik denk er over hier een kaartje van te maken, met een mooi gedichtje of tekstje er op. Linksboven is er daar mooi de ruimte voor.
Distels – de Bollenschuur, Voorschoten
En zoals altijd is de Iphone nooit ver weg, voor die ene grappige selfie, of dat grappige detail wat ik dan weer ineens zie als de Sony net even in de tas zit. Zo zag ik dit fraaie beeld in een parasolstandaard:
Parasolstandaard
Even nabewerkt met Snapseed, een fotobewerkingsapp, et voilá! Een mooie zwart-wit versie stond al gauw op Instagram. De techniek staat voor niks tegenwoordig.
Al met al was het een ochtend met een gouden randje. Ook van het zonlicht natuurlijk, maar vooral van het heerlijk samen bezig zijn met ons kalenderproject voor het goede doel. En daar in de tuin voelde het eventjes echt als een minivakantie. Ja, deze ochtend geef ik Vijf Sterren! En de middag trouwens ook, maar daar vertel ik in een aparte blog later meer over.
Op 25 maart 2018 heeft koor Revival (waar ik ook lid van ben) een eigen Passion uitgevoerd in de H. Johannes Geboorte kerk in Zevenhoven. Medeparochiaan Adrie Stokman heeft hiervoor de tekst geschreven, waarna de Nederlandse popliedjes erbij zijn gezocht. De tekst van Adrie is daarna in scenes opgedeeld, met de bedoeling deze in foto’s uit te beelden en tijdens het voorlezen te tonen via een beamer presentatie. Mij is gevraagd of ik de fotografie wilde verzorgen. Een ontzettend leuke en wel heel bijzondere opdracht!
De scenes werden eerst helemaal uitgeschreven; wat moest er uitgebeeld worden, wat was de geschikte locatie, wat hadden we nodig aan attributen, welke personen waren er bij elke scene nodig… Er kwam nog heel wat bij kijken.
Daarna zijn er in september 2017 drie uitgebreide fotosessies ingepland. Zo wilden we bijvoorbeeld de intocht in Jeruzalem nabootsen. Daarvoor hebben we na een mis met parochianen als menigte, zwaaiend met palmtakken, bij de kerk foto’s gemaakt. Diezelfde parochianen hebben we ook ingezet voor de scene waarbij Pilatus het volk laat kiezen over vrijlating van Barabas of Jezus. Ook de scene met het handen wassen in onschuld is daarbij niet vergeten.
Een andere sessie bevatte alles rondom het laatste avondmaal (locatie Oranjerie) en de arrestatie in de Hof van Olijven (locatie Stiltetuin). Weer een andere sessie was gewijd aan de tocht met het kruis naar de schedelplaats en de ontmoeting met Veronica en Simon van Cyrene (locatie Lourdesgrot).
Maar het indrukwekkendste was toch wel de scene van Jezus aan het kruis (althans de suggestie), de overleden Jezus in de armen van zijn moeder en tot slot Jezus gewikkeld in doeken, omringd door zijn apostelen. Deze scenes speelden zich af rondom de Lourdesgrot. Die foto’s heb ik echt met kippenvel op mijn rug gemaakt. De foto bovenaan deze blog kwam zo binnen toen ik daar op die ladder stond. Je ziet daar Maria en Johannes staan, net na het moment dat Jezus de geest gaf. Wat een verdriet straalt deze foto uit…
Tot slot ben ik nog twee keer in de vroege ochtend naar de stiltetuin geweest om het kruis bij opgaande zon te fotograferen. Dit wilden we gebruiken voor het promotiemateriaal, zoals de poster en de kaartjes. Ook dit werd een hele mooie foto.
Wat dit fotoproject zo bijzonder maakt, is dat we dit met het hele koor en de eigen parochianen en rondom de eigen kerk hebben kunnen doen. Iedereen heeft een steentje bijgedragen en met elkaar hebben we echt iets moois neergezet. Bij de generale repetitie, toen de teksten, de foto’s en de liedjes samen kwamen, kwamen de emoties los. Dat had ook wel een andere reden, maar het was zo mooi…
Voor mij was het fotoproject bijzonder, omdat ik voor het eerst een hele serie foto’s mocht maken, waarbij ik alles zelf in de hand had en ook veel zelf moest uitzoeken. Waar ging ik staan, welk standpunt, welke instellingen moest ik gebruiken. Hoe zorgde ik er bijvoorbeeld voor dat de Jezus-figuur niet met het gezicht in beeld kwam (daar was bewust voor gekozen). Uiteraard heb ik achteraf dingen gezien die ik anders/beter had kunnen doen. Zoals een scene vanuit meer verschillende standpunten fotograferen, niet alles vanaf dezelfde plek. Dan heb je uiteindelijk meer te kiezen achteraf. En de scenes bij schemering in de Stiltetuin waren niet ideaal, ik wilde niet flitsen, dus een hoge ISO met ruis moest ik voor lief nemen, al had ik achteraf best een langere sluitertijd kunnen kiezen. Uiteindelijk stond alles er wel in één keer op en hebben we niets over hoeven doen.
Binnenkort komt er een fotoboekje uit met de alle (lied)teksten en foto’s, als herinnering voor alle koorleden en diegenen die eraan hebben meegewerkt. Mijn vriend Paul heeft daarvoor de opmaak verzorgd en het is prachtig geworden, al zeg ik het zelf. Voor mezelf wil ik van de mooiste foto’s nog eens een mooi luxe fotoboek gaan maken, via Albelli ofzo. En misschien ook een serie op deze website plaatsen. Het is zo jammer om er niets mee te doen verder…
Op 19 april 2018 ging ik met nog twee fotomaatjes een avondje fotograferen in Voorschoten. Met zijn viertjes zijn we bezig om mooie plekjes van Voorschoten vast te leggen gedurende de vier seizoenen, om er een kalender van de maken. De opbrengst van die kalender gaat naar een goed doel, en daar werken we met zijn allen graag aan mee.
Wat was het een mooie lenteavond, je zou bijna denken dat het al zomer was. Zonder jas op pad. Er voeren bootjes in de vaart en de lucht was prachtig, zodra de zon achter de horizon verdween. En dan ben je ineens op het juiste tijdstip op de juiste plaats om deze foto te maken. Een typisch Hollands plaatje, een molen aan de vaart, weiland en bomen op de achtergrond. Kicken! En dat terwijl ik eigenlijk niet zo van de landschapsfoto’s ben. Waarom weet ik niet, maar in mijn archief zijn maar weinig landschapsfoto’s te vinden. Pas het laatste jaar ben ik er meer mee bezig, sinds ik een groothoeklens bezit.
Ik maakte deze foto dus met de groothoeklens op 100 iso, met een sluitertijd van 1/8 seconde. Het diafragma moet ik op de lens handmatig instellen, vandaar dat de camera dat niet heeft vastgelegd. Het zal wel ongeveer op F11 zijn geweest of nog wat hoger. Het was tenslotte de bedoeling om zoveel mogelijk scherp op de foto te krijgen. Vanwege de langere sluitertijd heb ik uiteraard een statief gebruikt.
Qua uitsnede heb ik gekozen voor panorama, en de molen ongeveer op 1/3 van de foto geplaatst. Daarmee kwamen de golven ook mooi uit, ze maken een mooi lijnenspel.
Momenteel ben ik bezig de foto’s van de Voorschoten-sessies te bewerken. Dat is nogal een klusje, aangezien in één van de sessies heel veel belichtingstrappetjes heb moeten maken voor HDR-foto’s vanwege het sombere weer. Mijn laptop is al op leeftijd en wat traag, dus ik ben er wel even mee zoet voorlopig. En op de foto’s van de laatste sessie zag ik steeds op dezelfde plek wat vlekjes; stofjes op de sensor. Dat ga je pas goed zien als je een hoog diafragmagetal gebruikt (zoals bij deze fotosessies). Dat betekent dus extra nabewerking om die weg te poetsen.
Foto’s maken is één ding, maar soms heb je er dus nog heel veel werk aan achteraf. De sensor is trouwens inmiddels gereinigd, dat kun je in zo’n geval het beste maar meteen laten doen! Normaal ga ik daarvoor naar Chipclean, maar dit keer heb ik het bij de Kamera-express laten doen. Klaar terwijl je wacht!
