Vijf sterren

Met drie fotomaatjes, die ik heb leren kennen tijdens de Masterclasses die ik vorig jaar en dit jaar heb gevolgd, ben ik aan het fotograferen voor een kalender. Gedurende een jaar fotograferen we hiervoor allerlei herkenbare plekken in Voorschoten. Afgelopen zaterdag hadden we weer een ochtend afgesproken. Heerlijk vroeg dit keer, dus mooi gouden zonlicht gegarandeerd. We gingen als eerste naar Allemansvreugd, een restaurant aan het water op een mooi plekje. Daar vlak bij stonden wat oude houten loodsen en boothuizen, met afgebladderde verf en al, schitterend gelegen in het zonnetje, klaar om ook op de foto te zetten. Niet zozeer voor de kalender, wel voor de eigen portfolio. Er landde zelfs nog een reiger op het dak, die zich even uitgebreid ging oppoetsen. Ik maakte er heel wat, maar heb uit de serie uiteindelijk toch gekozen voor onderstaande, meer eenvoudige foto:

Het ging mij om het lijnenspel, de vlakverdeling en de reflectie in het water. Daarnaast boeit mij die afbladderende verf enorm. Dit ademt historie uit… En de kleur van de deur komt grappig genoeg bijna overeen met het blad van de waterlelies. De zwaluwen vlogen overigens af en aan onder de deur door, zo leuk om te zien. Echt een bijzonder plekje!

We fotografeerden daarna nog op een aantal andere locaties, maar hebben ook even heerlijk koffie gedronken bij De Bollenschuur. We waren er al eerder geweest, maar toen was het hek niet open. Nu konden we er eens naar binnen.

Wat een leuke locatie is dat zeg. Er zit een winkel in met heel veel leuke industrieel design (meubels) en leuke hebbedingetjes, en een horeca-gelegenheid. Daar schenken ze echt goede koffie in een toch wel heel fraaie ambiance, de prachtig aangelegde terrastuin. Ja, dat was echt even genieten daar in het zonnetje. Uiteraard de nodige foto’s gemaakt, maar vooral even gezellig bijgepraat op allerlei gebied en veel tips uitgewisseld. We hebben toch wel een heel leuk fotoclubje zo.

In de tuin maakte ik nog wat mooie sfeervolle foto’s van de distels. Ze stonden er prachtig bij in het ochtendzonlicht. Het was het waard zo vroeg op te staan…

De foto hierna maakte ik weer van bovenaf, met het grind als ondergrond. Dan krijg je meteen een hele andere sfeer. Ik denk er over hier een kaartje van te maken, met een mooi gedichtje of tekstje er op. Linksboven is er daar mooi de ruimte voor.

En zoals altijd is de Iphone nooit ver weg, voor die ene grappige selfie, of dat grappige detail wat ik dan weer ineens zie als de Sony net even in de tas zit. Zo zag ik dit fraaie beeld in een parasolstandaard:

Even nabewerkt met Snapseed, een fotobewerkingsapp, et voilá! Een mooie zwart-wit versie stond al gauw op Instagram. De techniek staat voor niks tegenwoordig.

Al met al was het een ochtend met een gouden randje. Ook van het zonlicht natuurlijk, maar vooral van het heerlijk samen bezig zijn met ons kalenderproject voor het goede doel. En daar in de tuin voelde het eventjes echt als een minivakantie. Ja, deze ochtend geef ik Vijf Sterren! En de middag trouwens ook, maar daar vertel ik in een aparte blog later meer over.