Half maart belandde ik in het ziekenhuis omdat mijn galblaas er uit moest. Het weekend nadat ik thuis kwam gingen we met het hele land in een intelligente lockdown in verband met het Corona virus (COVID-19). Nu was ik toch al herstellende, dus ergens had ik er niet zoveel van. Maar na twee weekjes binnen zitten begon het toch alweer wat te kriebelen. Buiten was het toch best lekker weer. Maar echt op pad kon ik nog niet en dat mocht ook eigenlijk niet. We moesten zo veel mogelijk thuis werken, binnen blijven en alleen er op uit als het echt nodig was, voor bijvoorbeeld de dagelijkse boodschappen.
Dan maar wat dichterbij huis kijken naar fotografie onderwerpen. Ik deed voorzichtig een rondje tuin op 22 maart, aan het eind van de middag. En daar viel nog best wat moois te ontdekken!
Van de buuf hadden we viooltjes gekregen, deze stonden op de tuintafel. En zo met het late middagzonnetje er op levert dat een sfeervol plaatje op. Wonderlijk dat elk bloemetje twee paarse blaadjes heeft en voor de rest witte…
De Phlomis russeliana geeft in de zomer stengels met drie bolletjes boven elkaar waar gele bloemetjes in zitten. Als ze uitgebloeid zijn en verdorren, dan ziet dat er uit als op de foto hierboven. Ik knip ze eigenlijk pas weg als de nieuwe stengels op komen. Op de een of andere manier vind ik ze wel mooi, zo verdord. Zeker als de zon er zo op schijnt.
Door een beetje te draaien met de camera zorgde ik er voor dat er diagonale lijnen ontstonden en dat deze en de achterliggende stengels en bollen elkaar niet overlapten, maar mooi tegen het onderliggende groen afstaken. En door een laag diafragmagetal te kiezen, werden de achterliggende stengels en de ondergrond mooi vaag.
Het is eigenlijk heel vervelend onkruid, zo’n paardenbloem. Zeker als de gele blaadjes veranderen in pluisjes. Maar fotografisch zijn beide stadia van de paardenbloem toch best interessant. Kijk hem ‘shinen’!
Ook hier koos ik er voor de bloem diagonaal het beeld in te laten komen. En door een laag diafragmagetal te kiezen wordt de achtergrond rustig en komt de bloem nog meer tot zijn recht.
Niet veel verder viel mijn oog op het zonlicht dat door het grote blad van de Phlomis russeliana heen valt. Prachtig, die kleuren van het blad en de bladnerven. Ik kan erg genieten van dit soort foto’s. En met een beetje fantasie lijkt het of er een krekel o.i.d. achter het blad een dansje doet. Droomplaatje…
Een van de eerste planten in onze tuin die in bloei staan is de Dicentra spectabilis, ook wel ‘gebroken hartjes’ genoemd. Ze staan in onze tuin in de schaduw, maar ze komen elk jaar weer op. En ik kan er ieder jaar weer enorm van genieten.
Nog maar een foto, omdat ze zo mooi zijn. Op de achtergrond zie je nog de Helleborus, die alweer bijna is uitgebloeid.
En zo maakte ik toch nog wat mooie plaatjes in onze eigen tuin. Soms hoef je niet heel ver weg om mooie dingen vast te leggen…
