Een stadslandschap fotograferen is te leren

Op zondag 8 oktober heb ik via de Fotoclub Amsterdam UMC een masterclass landschapsfotografie gevolgd, die door Mariëtte Carstens werd gegeven. Normaal gesproken rijd ik niet naar mijn werklocaties in het weekend, maar hiervoor maakte ik graag een uitzondering. De heenreis ging eerst door mijn dorpslandschap en in Blokland trof ik een aantal schapen op de rijweg aan. Ik ben even gestopt bij de betreffende boerderij en heb de schaapjes samen met de bewoonster weer rustig in de wei gedirigeerd. Blijkbaar had een onverlaat het touw om het hek losgemaakt, waarna de schaapjes het hazenpad hadden gekozen. Gelukkig waren ze nog redelijk in de buurt gebleven. Na een leuk gesprekje ging ik weer op pad.

Ik vervolgde mijn weg richting VUmc, door de Kwakel en Aalsmeer en tenslotte nog een mooi ritje door het Amsterdamse Bos. De bomen gaan zo zoetjes aan een beetje verkleuren. Nog een paar weekjes en dan kun je daar mooie herfstplaatjes schieten denk ik. Ik hoop zo dat het een mooie herfst gaat worden. Het is altijd maar afwachten hoe mooi de blaadjes verkleuren en of er geen herfststormen komen die de blaadjes vroegtijdig van de boom afblazen.

De masterclass begon om 10:00 uur met een voorstelrondje, waarbij we aan konden geven wat we van de masterclass verwachtten en wat we hoopten te leren. Daarna volgde een presentatie met voorbeelden, theorie en uiteindelijk nog een opdracht voor ons. We moesten een serie van maximaal 5 stadslandschapsfoto’s maken, waarbij je ook een thema moest kiezen.

Het was de bedoeling dat je, voordat je naar buiten ging, bedacht wat je zou willen fotograferen. En als je dan buiten was, moest je niet klakkeloos beginnen met fotograferen, maar eerst de omgeving in je opnemen, om je heen kijken, je standpunt bepalen en dan pas mocht je een foto maken. En binnen je thema dus maar vijf foto’s.

Ik was van het begin af aan alweer burgerlijk ongehoorzaam. Ik weet hoe moeilijk het is om een serie foto’s te maken die echt bij elkaar past, dus ik wilde achteraf die selectie pas maken. Ook weet ik uit ervaring dat foto’s soms net even out of focus zijn, dan wil je toch wel een reserve foto hebben. Dus uiteindelijk maakte ik er wat meer dan vijf. En ik kwam ook nog wat andere mooie plaatjes tegen, welke ik goed kan gebruiken binnen het jaarprogramma van een andere fotoclub. Fotograferen is vooruitzien is mijn motto, haha!

Ik heb voor mijn serie het logo van het Amsterdam UMC gekozen. Dat moest wat mij betreft ergens op de foto’s terugkomen. En daarnaast moest er ook iets van verkeer en/of mensen in het beeld komen, subtiel. En het moest ook nog een mooi beeld zijn, met sfeer of een verhaal. Iets waar je langer naar kijkt en waar wat te ontdekken is. Nee, we leggen de lat vooral niet te hoog 🙂
En dit alles moesten we ook nog eens in anderhalf uur weten te realiseren. Succes Margot…

Ik heb eerst een tijdje met een medecursist opgelopen, maar uiteindelijk ben ik toch mijn eigen weg gegaan. Het zonnetje kwam op een gegeven moment ook nog door en dat zorgde voor mooie momenten en ik experimenteerde wat met tegenlicht. Ondanks dat het zondagmorgen was, waren er gelukkig nog genoeg passerende trams, scooters, auto’s, voetgangers en fietsers die als figuranten een rol in mijn foto’s konden spelen. Ik heb heerlijk een uurtje rondgelopen en om me heen gekeken naar mooie composities. En in totaal ‘slechts’ 50 foto’s gemaakt, waarvan 5 voor een thema van een andere fotoclub.

Uiteindelijk heb ik vijf foto’s geselecteerd voor de bespreking en ik had nog een bonusfoto, die wat buiten het thema viel, maar interessant was voor de bespreking. Dat is onderstaande foto:

De lelijke containers staan in een fraai stadslandschap van moderne gebouwen. Ik vond het mooi dat de kleuren van de grote afvalcontainers terugkwamen in de kleine kliko’s. En de felle kleurtjes steken weer goed af tegen de rustige achtergrond. Het groen en geel van de containers komt ook weer terug in de boomblaadjes. Je ziet de gelaagdheid van een landschap, eerst de containers, daarachter de lantaarnpalen die in een virtuele lijn richting de horizon gaan en tot slot worden ze omringd door de gebouwen. Ja, ik ben blij met deze foto. Het was normaal gesproken niet iets wat ik zou fotograferen, die lelijke containers. Zo zie je maar weer dat je anders gaat kijken n.a.v. zo’n masterclass.

En dan de vijf foto’s van mijn themaserie… Nummer 1:

Het ochtendzonnetje op het polikliniekgebouw. Er zit iemand lekker in het zonnetje en er fietst nog iemand het beeld in. Helaas op dit moment geen wachtende reizigers bij de tramhalte, maar hee, je kunt niet alles hebben. Ik vond dit een mooi begin van de serie. De kleur blauw komt her en der terug, ik zag een fraai lijnenspel…

En dan foto 2:

Het idee was om onder de loopbrug door te lopen richting het metrostation, omdat we van daaruit mogelijk een hoger standpunt hadden om het ziekenhuisgebouw te fotograferen. Bij het kruispunt vond ik deze compositie en het was wachten totdat er wat passanten voorbij kwamen die goed in het beeld pasten. De scooter was een kadootje. Hij rijdt net mooi onder het logo en in de verte zie je daar nog een fietser en een auto. Pas bij de bespreking zagen we dat de stoplichten zo leuk afwisselen met een rood, groen en rood mannetje. Dat is niet bewust gedaan, maar wel een leuke bijkomstigheid. Het enige jammere is het lelijke verkeersbord linksvoor. Dat zou volgens de cursusleidster wel weg mogen. Maar zover reiken met Photoshopskills niet. Dus die blijft.

Foto 3:

We liepen hier richting de metro en het logo van Amsterdam UMC is nog net op de zijkant van het Cancer Center Amsterdam te zien. Ik heb geen idee wat die meneer met het golfkarretje daar nou stond te doen (behalve een croissantje eten). Je zou denken dat er leukere plekjes zijn om je broodje te verorberen dan op een druk kruispunt, maar het kan verkeren. Misschien werd hij vanaf hier opgepikt door een golfmaatje, of vond hij het gewoon leuk om hier auto’s te koekeloeren… We zullen het nooit weten, want ik liep hierna weer terug richting het ziekenhuis, achter het CCA gebouw langs. Daar kwam ik trouwens ook die containers tegen.

Aan de achterkant van het VUmc gebouw was niet veel bijzonders te fotograferen. Het logo kwam al zeker niet in beeld daar. Dus ik liep weer richting het hoofdgebouw en zat daar een tijdje op een bankje om de gemaakte foto’s te bekijken. En ik besefte dat ik nog niet voldoende mooi materiaal had en nog even aan de bak moest. En zo kwam ik uiteindelijk tot foto 4:

Ik wilde iets met die blauwe stalen balken doen. Vanaf de kant van het polikliniekgebouw kreeg ik ze er niet spectaculair op. Deze kant staat helemaal in de schaduw en met het tegenlicht was er sowieso geen mooi plaatje van het hoofdgebouw te schieten, vond ik. Vanaf het bankje waar ik zat, zag ik het polikliniekgebouw lekker in de zon staan. Ik liep wat verder terug en zo kon ik bovenstaand plaatje schieten. De wat donkere voorgrond zorgt er voor dat het gebouw er uit springt. En toch is er genoeg doortekening in de voorgrond om daar nog wat interessante dingen waar te nemen. Een minituintje, en bankje en ja, ook de stalen bogen. En als je goed kijkt zie je nog wat mensen lopen aan de overkant van de weg. Het logo is niet helemaal in beeld, maar dan vind ik niet storend.

Ik liep wat meer richting de straat en daar heb ik dan nog de laatste foto gemaakt:

Ik heb de plantenbak gebruikt als kader in deze foto. De bak staat in de schaduw, dus het gebouw aan de overkant komt daardoor nog beter tot zijn recht. Tussen de planten door zie je nog wat mensen bij de tramhalte staan.

Al met al ben ik tevreden met mijn serie. Ik heb dit toch maar in anderhalf uur weten te bereiken en perfect krijg je het toch niet. We hadden wellicht ook wat té hard zonlicht op het laatst. Wellicht zou je voor een echte mooie serie wat vroeger op de ochtend of juist later op de avond, bij zonsondergang terug moeten komen. Maar hé, een fotograaf moet in alle lichtomstandigheden zijn werk kunnen doen, toch? Ik vind het best geslaagd.

Het was een leuke en leerzame Masterclass deze dag. Het was leuk om te zien wat de andere cursisten hadden gemaakt, daar zaten hele fraaie foto’s tussen. En van anderen kun je dus ook veel leren. De bespreking liep wel wat uit, maar er werd tenminste wel voor iedereen rustig de tijd genomen om de resultaten te bespreken en eventuele verbeterpunten aan te geven.

Uiteindelijk kwam er toch een eind aan de masterclass en ging ik via het stadslandschap weer terug naar het dorpslandschap. De schaapjes liepen nog steeds blij in de wei, gelukkig. Ik kijk er eigenlijk altijd wel even naar, als ik die kant op moet. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel fijn vind op het platteland. De rust die je ervaart na een dag in de drukke hoofdstad, heerlijk! De wijdsheid, het groen… Ik zou niet in de stad willen wonen. Maar vanaf nu kom ik er maar wat graag zo’n stadslandschap fotograferen! Want we moeten het geleerde natuurlijk wel in de praktijk gaan brengen.