Trip to Texel – dag 2 –

Op dag 2 gingen twee van ons in alle vroegte naar ‘het haventje van Sil’. Ik was een beetje verkouden en aan het hoesten, dus ik besloot lekker te blijven liggen en een relaxte ochtend te houden. Later die ochtend zouden we naar een BMX-wedstrijd bij Paal 17 gaan. We hoopten daar wat actiefoto’s te kunnen maken. Dus na het wat latere ontbijt gingen we met zijn vieren naar het strand bij Paal 17. Daar aangekomen was het opvallend rustig, geen mountainbikes te zien. Toch maar even gevraagd naar die wedstrijd, maar die bleek dus niet door te gaan. Het artikeltje wat we er over hadden gelezen dateerde van een jaar geleden, oeps… Dat was jammer. Maar niet getreurd, Texel is groot genoeg en er is genoeg te zien. We besloten naar de Hervormde Kerk in Den Hoorn te gaan. Een bekend gebouw, we kwamen hem meermalen tegen op internet. Het was ook deze dag heerlijk zonnig weer, met een paar kleine wolkjes aan de blauwe lucht. We troffen het maar weer.

Op weg er naar toe zijn we even gestopt om hem ook vanuit de verte op de foto te zetten. Ik ben op mijn hurken gaan zitten voor een andere invalshoek. Ik wilde door de hoge sprieten heen fotograferen, en ook nog wat laten zien van die mooie kleine paarse bloemetjes in het veld voor mij. Bijna winter en dan toch nog zulke fijne bloemetjes in bloei, je zou bijna denken dat de natuur van slag is. De sprietjes op de voorgrond heb ik bewust vaag gehouden om wat diepte te creëren. Er stond trouwens ook nog een typisch Texelse schapenboet in het weiland. Deze moest uiteraard ook in het beeld worden opgenomen. Een schapenboet is een kleine schuur die diende als opslag voor hooi en ander voer voor de schapen. Vrijval alle schapenboeten staan op Texel met de platte kant naar het noordoosten, omdat de wind op Texel voornamelijk uit het zuidwesten waait. De schuurtjes werden gebouwd op land dat ver bij de boerderij vandaag lag. Er stonden echter nooit schapen in, daarvoor zijn ze te klein. De meesten zijn in de loop der jaren door ruilverkaveling in onbruik geraakt, een aantal is behouden en gerestaureerd.

Bovenstaande foto heb ik bewust in een panaroma uitsnede geplaatst. Meer lucht aan de bovenkant of meer veld aan de onderkant voegt niet veel meer toe. We zijn weer in de auto gestapt en een stukje dichter bij de kerk stapten we weer uit.

Op mijn hurken door een hek maakte ik bovenstaande foto. Je ziet zo nog net de reflectie van de kerktoren in de modderplas. Het hekje op links zorgt voor diepte in de foto en de zon staat nog net in het hoekje linksboven, dat vond ik wel leuk, die dynamiek in het beeld. Verder wordt de kijker het beeld ingetrokken door het lijnenspel naar de horizon; langs het hek met het prikkeldaad de onzichtbare lijn vanaf het hekje richting het kerkje. Ook hier weer een panorama uitsnede. Ik was wel heel blij met deze foto.

Een paar passen naar links maakte ik bovenstaande foto. We zagen op internet al foto’s met water, dan bleek dus dat kleine poeltje linksonder te zijn. Grappig om te zien hoe die fotograaf gebruik maakt van zulke kleine dingen om er een interessant beeld van te maken. Ik was in deze foto ‘gevallen’ voor het slingerpaadje en het mooie zonlicht op de kerktoren.

In Den Hoorn was verder niet zoveel te beleven. We besloten door te rijden naar Oudenschild. Daar was nog een haventje en ook een kerk. We gingen eerst naar het haventje, op zoek naar een gezellig eettentje. Daar maakte ik onderstaande foto met duidelijk de verwijzing naar de plaats van bestemming, Texel. De rechterpaal plaatste ik op 2/3 van de foto, daarbij gebruik makend van ‘de regel van derden’ in de compositie.

We liepen door naar de eettentjes aan de overkant. Wat is er toch veel te zien in zo’n haven…

In het restaurant rechts van de paal hebben we wat gegeten en een warme kop thee gedronken. Het was wel behoorlijk koud, er stond een straffe gure wind, het zonnetje maakte dat maar deels goed.

We kwamen ook nog een piratenvlag tegen. Zo gevangen tussen de touwen vond ik dat wel een fraai beeld. Pirates of Oudeschild… Je kunt er je fantasie op los laten!

Bovenstaande foto symboliseerde voor mij ‘de vrijheid tegemoet gaan’, de zeilen worden bijgezet en het schip vaart de haven uit, op zoek naar nieuwe avonturen. De boot op links en de kade op rechts dienen als kader, waardoor je oog geleid wordt naar het bootje in het midden. Schip Ahoy!

Niet veel later viel mijn oog op het schaduwspel van een ijzeren trap. Ik heb er een wat abstracte foto van gemaakt. Hij zou ook als achtergrond in een fotoboek kunnen fungeren.

Na de lunch zijn we nog even naar de zeemanskerk gelopen. Dit was ook een veel gefotografeerd gebouw. Onderweg kwamen we langs molen de Traanroeier.

Het was nogal lastig een foto te maken zonder dat de laaghangende zon recht je lens in scheen, dus ik heb uiteindelijk gebruik gemaakt van een boompje bij een lantaarnpaal om de zon te vermijden. Het zonlicht door de blaadjes vond ik wel apart, mooi van kleur ook.De regenboogvlag vind ik een leuk extra detail.

Daarna weer verder op weg naar de Zeemanskerk. Het was lastig om hem in zijn geheel (en ook nog leuk) op de foto te krijgen. Ik ben toch weer gevallen voor het prachtige zonlicht, wederom een kadootje! We konden niet aan de voorkant komen, helaas. Maar aan de andere kant had je daar de schaduw van een naastliggend pand op de toren. Dan was deze invalshoek toch beter, wat mij betreft.

We besloten nog een keer terug te gaan naar Paal 17, en daar de ondergaande zon te gaan fotograferen. Daar zouden we dan ook Sjaak weer oppikken, die deze dag in de natuur had doorbracht.

De zonsondergang bij Paal 17 was fenomenaal! De prachtige kleuren, het langgerekte strijklicht. Het levert interessante plaatjes op, waarvan ik de foto hieronder wel heel fraai vind:

Ik zou er bijna bij gaan zingen, Wie gaat er mee naar Engeland varen”? Voorbij de horizon ligt Engeland, in het fietstasje komt Engeland weer terug. Ik hou van de warme kleuren in de lucht en de zon had echt die mooie oranje gloed op het stukje van de duinen. Ik ben zo blij met deze foto. Het geeft me ook een beetje een vakantiegevoel, een zwoele zomeravond. Al was het hier herfst…

Ik ben nog even het strand opgelopen en met de zon in mijn rug maakte ik deze foto, op mijn hurken. Wat een prachtige oranje gloed op het zand. Aan de langgerekte schaduwen kun je wel zien hoe laag de zon stond. Het duurde nog maar een paar minuutjes voordat de zon in de zee zakte.

Niet veel later maakte ik bovenstaande foto. Een laatste zonnestraaltje zorgt ervoor dat de mensen op het strand silhouetten worden. De lucht kleurt vanaf het water van rood, oranje en geel richting blauw en de sluierbewolking geeft ‘kleur’aan de lucht. Wat is Texel toch een heerlijk eiland…

We liepen langzaam weer richting de parkeerplaats, de lucht boven de duinen was nog prachtig, maar verder zag je niet veel meer. Ik besloot eens te kijken wat er gebeurde als ik de flitser op mijn camera inschakelde. Dan kreeg ik toch nog iets van detail op de voorgrond, al was dat niet meer die warme tint van de zon. Ik besloot Jolanda als model te gebruiken en maakte onderstaande portretfoto van haar.

Toch wel grappig, dat terwijl ik eigenlijk wel klaar was met fotograferen voor deze dag, je toch weer enthousiast kunt worden van dit soort experimentjes. Maar aan elke fototocht komt een eind, we gingen weer terug naar het huisje. Eric ging ons helaas verlaten, die moest maandag weer aan het werk. Marja maakte een heerlijke pan met chili concarne en daarna gingen we weer volop aan de slag met onze foto’s. Wederom je drie beste foto’s selecteren en bewerken was deze keer een lastige klus. Ik heb echt heel veel moois op de foto gezet deze dag. Uiteindelijk koos ik voor die van de Hervormde Kerk van Doorn, met het hekje rechts op de voorgrond, de foto van de molen en de foto met de fiets bij Paal 17.

Het was weer een hele toffe fototocht vandaag, ondanks dat de BMX-wedstrijd niet werd gehouden hebben we ons toch goed vermaakt. Moe maar voldaan gingen we naar bed. De volgende dag moesten we alweer het huisje uit, maar we gingen toch nog een paar uur op fototocht, de natuur in dit keer! Maar dat lees je in een volgende blog.