Begin februari sneeuwde het een zowaar een keer in Nederland. Het hele land gelijk in Code Oranje, wat het weer betreft. Gladheid en ijzel. Voor het woon- en werk verkeer een drama. Maar voor fotografen een heerlijk fenomeen. Nu denk je er niet meteen aan om midden in een sneeuwbui te gaan fotograferen, maar dat is eigenlijk nog best heel leuk. Natuurlijk moet je een beetje oppassen voor je camera, dat er geen sneeuw op je lens komt, of dat hij niet zeiknat wordt. Maar ik had deze dag een missie, ik moest een drieluik maken voor de fotoclub en ik had een bepaalde foto in mijn hoofd om nog eens met de minibuuv als model te maken met een windlicht. De sfeer van winter/sneeuw daarbij zou die foto alleen maar ten goede komen. Maar goed, eerst maar eens aan het werk voor het drieluik, met aanvankelijk de minibuuv als model. Ik had op pinterest leuke ideetjes gevonden ter inspiratie en we gingen eens lekker met sneeuw smijten deze middag!
De eerste foto die ik in gedachten had was het wegblazen van sneeuw. De sneeuw die er lag was uitermate geschikt hiervoor, want het was een soort poedersneeuw die niet echt wilde plakken. Voor een sneeuwballengevecht was het dus niet zo heel geschikt, maar voor het blazen en gooien des te meer! Het was even oefenen hoe hard ze moest blazen, en welke instellingen het beste waren om de dynamiek van de wegstuivende sneeuw te vangen, maar uiteindelijk is dit de beste foto geworden:
Ik vond de foto beter uit komen in zwart wit. De schutting was toch al grijs van zichzelf en de zwarte kleding steekt daar mooi tegen af.
Het volgende idee was om sneeuw in de lucht te gooien. Ik besloot daarvoor de schuur als achtergrond te gebruiken, aangezien de sneeuw dan nog beter te zien zou zijn. De grijze achtergrond van de schutting was prima voor de eerste foto, maar als de sneeuw de lucht in zou gaan, dan zou je er veel minder van zien tegen de grauwe lucht als achtergrond, schatte ik zo in.
Hier staat ze er helemaal klaar voor. Het is ook wel een leuk modelletje hoor. En ze is echt voor alles in, heerlijk!
En hoppa, daar gaat de sneeuw de lucht in! De sluitertijd is net lang genoeg om de beweging in de armen en de omhoog gegooide sneeuw bewogen te krijgen. Je ziet zo duidelijk de beweging en waar de sneeuw naar toe gaat. Het gezicht van de minibuuv is nog wel scherp en het is te zien dat ze er lol in heeft.
Hier heb ik nog wat ingezoomd op haar gezicht.
Wat ik natuurlijk al lang wist, maar zij nog niet besefte, is dat als je de sneeuw recht boven je in de lucht gooit, deze ook weer naar beneden komt 🙂
Dat moment wilde ik ook nog op de foto hebben. Heerlijke foto!
Tja, je moet wat over hebben voor je modellen carrière…
Gelukkig wilde ze nog wel wat pogingen wagen, want ik wilde toch die sneeuw net boven haar hoofd vangen en wat met sluitertijden stoeien.
Hier is een deel van de sneeuw al wat meer ‘bevroren’:
Leuk om te zien hoeveel plezier ze er zelf in heeft. De sneeuw blijft aan haar wollen wanten plakken en dat doet me een beetje aan de handschoenen van Mickey Mouse denken op de een of andere manier. Die heeft ergens ook zo’n pose in een filmpje.
Hier vroeg ik de minibuuv haar handen wat meer bij elkaar te houden en de sneeuw iets voor haar omhoog te gooien. Mooie dynamiek zit er in de foto.
Als je dit dan terug ziet, dan is het toch wel heel gaaf, dat gooien met sneeuw.
Tot nu toe al een heerlijke fotoshoot gehad, maar de minibuur kwam ook nog even kijken in de tuin. Het leek me wel leuk als ze sneeuw naar elkaar gingen blazen. Voor de minibuur was het nog niet zo makkelijk, het kostte toch wel wat kracht om de sneeuw goed omhoog te blazen.
Maar hier toch een leuke voltreffer!
Paul stond veilig vanachter het raam de acties vast te leggen. Ik had geen idee, maar eigenlijk is het wel een hele leuke foto zo, van de ’the making of’, een kijkje achter de schermen.
De minibuurtjes kregen het best wel koud, maar ik kreeg ze toch nog zo ver nog even samen richting de camera te blazen.
En ook hier even een kijkje achter de schermen, leuk!
Ik zat nog een beetje met dat drieluik in mijn hoofd, ik had twee foto’s die volgens mij goed bij elkaar zouden passen met de minibuuv alleen op de foto. Maar niet echt een derde foto. Dus ik verzon nog wat, om later te kunnen kiezen en kijken wat bij elkaar zou passen. Het leek me wel leuk als de minibuur zijn zus eens even ging inpeperen, van achteren. Nou, daar was hij wel voor te porren natuurlijk. Dat zou ik me ook geen tweede keer laten zeggen! Hier neemt ‘ie een aanloop:
En pats-boem-raak! Leuk dat je de sneeuw ziet opspatten vanaf haar rug. Ze vindt het zelf ook wel leuk, gelukkig.
Hier nog een tweede poging, de sneeuwbal komt nu midden op haar rug terecht. Ze duikt toch wel wat in elkaar nu, grappig.
Die blik in de ogen van de minibuur is goud waard, heerlijk!
En zo kwam er een einde aan de middagshoot. We liepen zelf ook nog een rondje die dag. Die foto’s zal ik nog even apart plaatsen, net zoals de foto’s van het uiteindelijke drieluik.
’s Avonds deed ik nog wel een aanvullende shoot met de minibuuv, want ik had nog het idee met het windlicht, maar daarvoor moest het dan wel wat donkerder zijn. Liefst een beetje in het ‘blauwe kwartiertje’.
Dus na het eten gingen we nog heel eventjes naar buiten, de tuin in. Ik had een windlicht met raampjes uitgekozen en een flinke kaars er in gezet. Het idee was dat ze een beetje dromerig naar het vlammetje zou kijken. Maar zo’n vlammetje is toch nog wel heel fel op de foto. Daarom houdt ze het windlicht zo vast dat het kaarslicht net niet te zien is, maar wel op haar gezicht schijnt. De eerste foto zit er al veelbelovend uit.
Dan begint het finetunen, het windlicht hoger, lager, hoe moet ze kijken, beetje glimlachen of juist niet… Het ding was best zwaar voor haar, dus ik wilde er ook niet al te lang over doen om het perfect te krijgen.
Uiteindelijk is dit de foto geworden die ik ook een beetje in mijn hoofd had. Veel meer ingezoomd en uiteindelijk vond ik het ook niet nodig om meer van de omgeving te laten zien. Dit geeft al voldoende de sfeer van een koude winternacht weer. Haar rode wangen en de kleding (sjaal, muts, wanten) en een deel van de lantaarn. Ze kijkt hier mooi dromerig naar het kaarslicht. Qua scherpte is het misschien niet helemaal goed, maar ik heb de huid ook een beetje verzacht, waardoor het niet misstaat verder. Ik ben tevreden met deze foto en de minibuuv vond hem ook mooi. Leuk resultaat behaald met elkaar zo. Fijn om zo’n goed model te hebben in de buurt!
En zo werd deze sneeuwstorm dag eigenlijk een hele leuke fotoshoot dag. Zo zie je maar weer dat je zelfs bij bar slecht weer nog hele leuke foto’s kunt maken!
