Op avontuur met architectuur

Zaterdag 18 januari ontvingen we met de fotogroep Aalsmeer een bevriende fotogroep, de Zelfontspanners. In de morgen bespraken we de foto’s van fototrips die we gezamenlijk hebben gemaakt. Daarna bekeken zij onze jubileumexpositie en na de lunch gingen zij nog architectuur fotograferen op de Zuidas. Met nog twee andere leden van onze fotogroep ging ik gezellig mee op fototocht, op jacht en avontuur naar heel wat architectuur. De Zuidas staat er om bekend.

En hoewel het de hele morgen prachtig weer was geweest, bij aankomst op de Zuidas regende het pijpenstelen. We hebben eerst maar wat gewacht in de parkeergarage totdat het een beetje droog werd. Dat duurde gelukkig niet lang. Regen is nooit leuk op fototochtjes. Wij hebben er toch wel regelmatig ‘last’ van. Maar na deze hoosbui (ik heb zelfs hagelstenen gezien) bleef het gelukkig wel droog en konden we op pad. Reisleider Ton heeft nog een paar tips gegeven voor mooie plekjes en daarna gingen we in groepjes op pad tot half vijf. Daarna zouden we nog even wat gaan drinken en weer zo zoetjes aan richting huis. De Zelfontspanners hadden immers nog een eindje te reizen.

Ton, Marinus en ik bleven een beetje bij elkaar en ik haalde mijn camera uit de tas toen het echt droog was. Ook deze keer heb ik gekozen voor de groothoeklens. In de hoop de gebouwen er helemaal op te kunnen krijgen. Dat werd een beetje een illusie, maar goed…

Ik heb zo’n beetje alles met de instellingen ISO100, F11 gefotografeerd. De sluitertijd heb ik zelf steeds ingesteld, ik fotografeer in de M-stand, waarbij je alle zelf in moet stellen.

Een voordeel van regen is de plassen op de grond en de reflecties daarin. Daar kun je dankbaar gebruik van maken, zoals je ziet. Dat het gebouw op rechts van die mooie gekleurde stroken aan de gevel heeft, maakt de reflectie nog net wat mooier voor mij. Vrolijk, ondanks de regen.

Het is de wereld op zijn kop. In de eerste foto zie je trouwens dat de lucht nogal wit uitgebeten is. De zon kwam weer een beetje terug en ik kreeg het met 1 foto niet goed voor elkaar om zowel de lucht als het gebouw en de straat goed te belichten. Vandaar dat ik besloot om wat belichtingstrappetjes te maken, zodat ik later thuis de foto’s kon samenvoegen tot een HDR-foto. Een statief is dan wel een must en gelukkig, die had ik mee.

En dan krijg je dus als eindresultaat bovenstaande foto. Zie je het verschil met de eerste foto? Er is veel meer kleur en tekening in de lucht, de straat zelf is ook wat donkerder. Ik ben ook wat meer in het midden van de straat gaan staan. Nu zie je ook de reflectie van het gebouw op rechts in de ramen van het gebouw op links. Verder lopen er diverse lijnen richting de horizon. En tot slot nog wat leuke details, zoals dat scheve bord en een persoon lopend op het trottoir. Al vond ik de overstekende persoon in de eerste foto toch net even wat meer dynamiek aan de foto geven. Je kunt niet alles hebben…

We liepen verder richting de bekende woonflats met de gekleurde balkonnetjes in de Benjamin Brittenstraat. We gluurden even over de heg van de buurman en zagen een mooi doorkijkje richting de straat waar we vandaan kwamen, met de Viñoly toren op de achtergrond.

Hier zie je ook goed hoe dicht de gebouwen eigenlijk op elkaar staan. Je hebt er volgens mij maar weinig privacy op je balkonnetje:

Het was bijna zinloos om te proberen om e.e.a. er helemaal op te krijgen. En de groothoeklens zorgt ook nog eens voor een enorme vertekening. Dat kun je op zich wel corrigeren, maar hier was het wel erg extreem. En op de een of andere manier vind ik het ook wel grappig zo. Het stoort me niet dat de muren een beetje overhellen naar het midden. Jullie wel?

Overigens heb ik vanaf dit punt bijna allemaal HDR-foto’s gemaakt. Anders kreeg ik de lucht niet goed (veel te licht).

Ik heb nog geprobeerd de foto ‘staand’ te nemen. Maar ook dan die vertekening. Maar ook hier niet storend.

Ik probeerde de reflectie van het gebouw op rechts in het windscherm van de scooter te vangen, maar dat is toch nog niet zo goed te zien. Ik vond het wel een leuk doorkijkje.

En nog een laatste blik op de gele balkonnetjes, we moeten door…

We liepen richting het gebouw Mahlerlaan 1000, met een bekende kapsalon van Rob Peetom. Je ziet nog net clubgenoot Ton in actie. Zijn jas kleurde mooi bij de reflectie in de ramen, even verderop.

En al is het pleintje niet heel bijzonder, het is wel bijzonder leuk dat er zo’n oranje fiets staat. Oranje en blauw staan ook wel leuk tegenover elkaar, qua kleurtjes.

Deze foto vind ik toch wel bijzonder geslaagd. Een mooie cumuluswolk op de achtergrond en een mooi zacht licht op de stoeptegels, ik hou d’r van. Een beetje New York mini.

We liepen verder richting het gebouw van UNStudio. Aan de overkant van de weg stonden nog twee bijzonder fraaie gebouwen. Ze zijn wat saai van kleur, wit, maar met de reflectie van de blauwe lucht in de ramen lijkt het middelste lage gedeelte van het gebouw wel een groot raam geworden waar je doorheen kijkt.

Hieronder zie je de reflectie van diezelfde gebouwen in het glas van UNStudio tower. En die prachtige wolk in de verte. Ik heb een heel mooi fotoboek met de gebouwen die door UNStudio zijn ontworpen. Het gebouw van binnen zag er trouwens ook geweldig uit. Jammer dat het dicht is op zaterdag…

We liepen verder de hoek om en kwamen op de Claude Debussylaan, waar het beroemde gebouw de Rock staat. Wat een hoogte, hè?

Ton liep een beetje vooruit en liet me een grappige foto van een reflectie zien. Het dak leek wel als een puntje weg te lopen en te zweven in de lucht. Erg goed gezien van hem en uiteraard heb ik ook een foto hiervan gemaakt. Het was een kunst om er de perfecte symmetrie van te maken, maar ik koos toch voor onderstaande. Net even anders.

We liepen verder richting de Viñoly Tower. Je staat er werkelijk zo dicht op, eigenlijk kun je dan nog maar alleen omhoog kijken. En dan zie je dit, als je op het hoekje gaat staan:

Ik vind het toch een superfoto! Hier ben ik blij mee. Het lijnenspel is subtiel, maar fantastisch. En verder alles rustig in de kleuren grijs en blauw. Ik hou er van.

Net even een andere kijk omhoog . En dan ook weer zo’n superfoto! Mijn dag kon niet meer stuk! En er kwam nog meer…

Over bovenstaand binnenpleintje kon ik eigenlijk niet zo heel veel vinden op internet. Toch best jammer, het lijkt me ’s zomers een heerlijk koel plekje. Met leuke bankjes. Al komt er wel een smak lucht uit de roosters. Even rustig zitten is er dan misschien niet bij, bij die roosters.

Vanaf het hoger gelegen gedeelte had je een mooi overzicht op de rest van de straat. Volgens mij lopen daar wat fotovriendjes, rechtsonder…

Een fraai gebouw is het wel, de Viñoly Tower. Grappig, die trap via de buitenkant van het gebouw. Je kon er helaas niet op.

Ik liep weer terug naar de trap en zag daar een mooi kleurenspel van geel en aquablauw. En ook hoe de lampen de trap verlichten, mooi.

Het begon al wat te schemeren en er kwamen mooie kleuren in de lucht. En wederom een prachtige reflectie van het gebouw van ABN AMRO in de grote glazen wand.

Het was bijna tijd om wat te gaan drinken, maar ik had nog een paar minuutjes om nog even naar onderstaand gebouw te lopen. Met de zon die onderging, kwamen er mooie kleuren in de lucht, die ook weer reflecteren.

Een daarmee sloot ik deze fototocht zo’n beetje af en ging de camera weer in de tas. Ik heb toch weer een groot aantal mooie foto’s kunnen maken. De oogst lijkt de laatste tijd wat groter te worden per fototocht. Al springen er toch altijd wel een paar echt boven uit. Ik ben lekker bezig, kan ik constateren.

Ik kreeg nog een paar leuke actiefoto’s van de Zelfontspanners. Ook leuk om hier even te laten zien:

Deze dag stond helemaal in het teken van de fotografie, ik heb er zo van genoten. Het was gezellig met de Zelfontspanners. De fotobespreking was ook erg leuk, zo’n 135 slides aan foto’s van de voormalige gevangenis Wolvenplein, het urbexweekend naar Duitsland en de Bijlmerbajes. En wat is het dan leuk om te zien dat er bijna geen een foto hetzelfde is. We hebben allemaal een eigen kijk op de wereld. En dat maakt het samen fotograferen zo leuk. Ik heb er ook weer erg van genoten, zo samen op pad te zijn. En we hebben afgesproken dat we dit af en toe gaan herhalen, zo’n gezamenlijk uitje. En dan gaan wij over een tijdje eens die kant op. En dat allemaal via Facebook, waar ik Sharon heb leren kennen. Van het een kwam het ander en zo heb je er weer leuke fotovrienden bij. Op naar nog meer mooie fotografie avonturen!